ویژگی های اپل واچ سری 8
تمامی حقوق مادی و معنوی مطالب منتشر شده در سایت لاووکادو متعلق به صاحبان آن است و هرگونه کپیبرداری بدون مجوز قابل پیگیری است.
اپل ویژن پرو: انقلابی در رابط های کاربری AR/VR
- تیم لاووکادو
- 0
- زمان تقریبی مطالعه: 5 دقیقه
اپل بهترین رابط کاربری را برای AR/VR ایجاد کرده است و این باید به عنوان الگویی برای تمام نمایشگرهای هدست مصرفی آینده عمل کند. Vision Pro روی visionOS جدید اجرا می شود، ترکیبی از iOS، iPadOS و macOS که برای واقعیت ترکیبی طراحی شده است. این سیستم از دوربین های داخلی و خارجی متعدد هدست برای ردیابی حرکات چشم و دست استفاده می کند که روش اصلی تعامل با سیستم هستند. شما می توانید آن را با دستگاه هایی مانند صفحه کلید، گیم پد و ماوس جفت کنید، اما بیشتر مواقع اپل ویژن پرو را فقط با چشمان و دست خود کنترل خواهید کرد.
هر چیزی که چشمان شما روی آن تمرکز می کند، چه یک آیتم منو، یک آیکون یا هر عنصر رابط کاربری دیگر باشد، کمی روشن تر می شود تا نشان دهد که انتخاب شده است. سپس با ضربه زدن انگشت اشاره و شست خود روی هم، روی آیتم انتخاب شده کلیک کنید، مانند کلیک روی یک ماوس یا ضربه زدن روی صفحه لمسی. حتی احساس این حرکت شبیه کلیک ماوس است.
این تمام کاری است که برای فعال کردن هر چیزی باید انجام دهید، فقط نگاه کنید و انگشتان خود را ضربه بزنید. این کار به طور غریزی آسان است.
با این حال، برای تعامل با یک رایانه کاربردی به کمی بیشتر از یک کلیک نیاز دارید. به همین دلیل است که می توانید انگشتان خود را فشار داده و نگه دارید، سپس دست خود را حرکت دهید، انگار که به طور فیزیکی موردی را که فشار می دهید حرکت می دهید. به نقطه ای خنثی در یک وب سایت نگاه کنید، سپس مچ دست خود را به سمت بالا و پایین بچرخانید و فشار دهید تا پیمایش کنید. به نوار کوچک در پایین تقریباً هر پنجره در visionOS نگاه کنید، سپس برای حرکت دادن آن به هر جایی در اطراف خود فشار دهید. همین کار را برای گوشه پنجره انجام دهید و می توانید اندازه آن را تغییر دهید.
این دو حرکت ساده کنترل فوق العاده ای روی اپل ویژن پرو ارائه می دهند و پس از اینکه به آنها عادت کردید، از استفاده از ماوس یا صفحه لمسی سریعتر می شوند، زیرا فقط باید چشمان خود را روی هر چیزی که در اطراف شماست تمرکز کنید تا آن را انتخاب کنید. سپس انگشتان خود را به هم ضربه بزنید، و حتی در این صورت که دستانتان پشت سر شما باشد، حرکت تشخیص داده می شود.
این اغراق نیست که بگوییم این یک جهش نسل در طراحی رابط کاربری واقعیت ترکیبی است و بسیار مورد نیاز هم بود. اکثر هدست های VR و عینک های AR برای تعامل با هر چیزی به یک کنترلر اضافی نیاز دارند. اپل ویژن پرو با قابل اعتماد و جهانی سازی کنترل چشم و دست، نیاز به چنین دستگاهی را از بین می برد.
من قبلاً از ردیابی چشم در نمایشگرهای هدست استفاده کرده ام و هر بار از این فناوری تحت تاثیر قرار گرفته ام. Meta Quest Pro آن را به خوبی در بسیاری از برنامه ها و ویژگی ها ارائه می کند، با این اشکال که به طور مداوم اجرا نمی شود. PlayStation VR2 کمتر از ردیابی چشم به عنوان یک سیستم کنترل استفاده می کند، فقط با بازی های خاصی کار می کند. با تمرکز منابع روی رندر کردن آنچه به طور مستقیم با جزئیات بیشتر نگاه می کنید و منابع کمتری روی آنچه در دید جانبی شماست، عملکرد را بهبود می بخشد.
هدست های متا و سونی تقریباً به طور انحصاری به کنترلرهای فیزیکی خود متکی هستند. برای انجام تقریباً هر کاری به آنها در دست خود نیاز دارید. حتی در موارد بسیار کمی که می توانید فقط با چشمان خود چیزی را انتخاب کنید، نیاز به خیره شدن به یک عنصر منو برای چند ثانیه و پر کردن یک نوار برای تأیید اینکه واقعاً می خواهید آن را فعال کنید، دارد.
هدست های Quest Pro و Quest 3 (بدون ردیابی چشم) دارای قابلیت ردیابی دست هستند، اما این قابلیت بسیار غیرقابل اعتماد است. شما باید دست های خود را در نقطه مناسبی جلوی دوربین های هدست نگه دارید و به حرکات و ژست های خاصی عادت کنید تا ردیابی حفظ شود. این قابلیت در این هدست ها یک ویژگی اضافی خوب است، اما به هیچ وجه جایگزین کنترلرها نمی شود.
VisionOS ردیابی چشم و دست را به عنوان جزء اصلی سیستم عامل به صورت صیقل یافته و یکپارچه ارائه می دهد، به ویژه ردیابی دست بسیار پیشرفته تر و قابل اعتمادتر از هر چیزی است که تا به حال دیده ام. هنگامی که می گویم فقط انگشتان خود را به هم ضربه بزنید، منظورم این است که تقریباً در هر زمان و وضعیتی می توانید این کار را انجام دهید. فرآیند تنظیم اپل ویژن پرو شامل اسکن کردن پشت و روی دستان شما با هدست است و پس از آن، هدست می تواند هر جایی در یک گنبد تقریباً 180 درجه ای در مقابل شما، دست هایتان را دنبال کند.
من حتی در حالی که به حالت لم داده روی مبل نشسته بودم و انگشتانم را به آرامی به هم ضربه می زدم، هدست ژست هایم را تشخیص داد. همچنین زمانی که دست هایم را بالای سر یا کنار سرم نگه می داشتم، هم ضربه زدن و هم کشیدن انگشتان به خوبی کار می کرد. البته وقتی دست هایتان کاملاً از دید دوربین های هدست پنهان باشند، مانند زمانی که پشت سر شما یا زیر پتو هستند، این قابلیت به خوبی کار نمی کند، اما ضربه زدن و کشیدن انگشتان در موقعیت های بسیار طبیعی و راحت تری نسبت به آنچه انتظار داشتم به طور مداوم برای من کار می کرد. این یک پیشرفت فوق العاده نسبت به ردیابی دست ناخوشایند و غیرقابل اعتماد هدست های متا Quest است.
ممکن است پنهان بودن دستانتان از دید دوربین ها همیشه مانع ضربه زدن نشود. اپل در مورد چنین ویژگی ای چیزی نگفته است، اما مطمئناً می توانم به روزرسانی های احتمالی visionOS و watchOS فکر کنم که مدل های Apple Watch Series 9 یا بالاتر را با دستگاه visionOS جفت کند تا ویژگی هایی را که امکان ضربه زدن دوگانه را به طور صرفاً با حسگر حرکت فراهم می کند، ادغام کند. این فقط یک فرضیه است، اما می توانم تصور کنم چنین ارتباطی کار می کند.
من از تمام هدست های VR و چندین دستگاه AR پرمصرف استفاده کرده ام و اغراق نمی کنم که بگویم اپل ویژن پرو با اختلاف زیادی بهترین رابط کاربری را دارد که تا به حال دیده ام. این جهش در قابلیت استفاده مانند جهشی است که با iOS دیدیم که باعث شد گوشی های هوشمند و تبلت ها برای طیف وسیع تری از کاربران غیر از متخصصان و تکنوفیل ها به درستی کاربردی شوند. فناوری زیربنایی و عناصر فردی آن جدید نیستند، اما به قدری خوب مونتاژ و صیقل داده شده اند که تقریباً هر کسی به راحتی می تواند از این هدست استفاده کند و از آن لذت ببرد.
البته این بدان معنا نیست که حتماً باید Apple Vision Pro را بخرید (و قبل از اینکه به خرید آن فکر کنید، حتماً ابتدا بررسی آینده ما را بخوانید). رابط کاربری آن فوق العاده و قابل دسترسی است، اما خود دستگاه اینطور نیست. این یک هدست 3500 دلاری در بازاری است که 1500 دلار فراتر از قیمت معمولی محصولات اپل است.
در مورد رابط کاربری فوق العاده Vision Pro صحبت کردیم. اما لازم است اشاره کنیم که این موضوع برای خود سیستم عامل، VisionOS، صدق نمی کند. VisionOS روی یک بستر محکم ساخته شده است، اما هنوز یک پلتفرم جدید است و این موضوع در کتابخانه نرم افزاری و برخی از عناصر طراحی آن مشهود است.
در اینجا چند نکته که باید در مورد VisionOS به خاطر داشته باشید:
محدودیت در چیدمان برنامه ها: شما می توانید برنامه های مختلف را به راحتی با حرکات نیشگون گرفتن و کشیدن در اطراف خود مرتب کنید. اما فقط می توانید آنها را در اطراف خود مرتب کنید. حرکت دادن آنها به طور خودکار باعث چرخش آنها می شود، به طوری که همیشه به طور مستقیم رو به روی شما قرار گیرند. این روش مرتب است، اما انعطاف پذیری مورد انتظار را ندارد.
تعامل لمسی مستقیم نه چندان عالی: علاوه بر حرکات ضربه زدن، این گزینه را دارید که با انگشتان خود به طور مستقیم به اشیاء، مانند کلیدهای روی یک صفحه کلید مجازی، ضربه بزنید. این کار به اندازه انتخاب آیتم ها با چشمان شما پاسخگو یا قابل اعتماد نیست و نبود هرگونه بازخورد فیزیکی آن را ناخوشایند می کند. این مورد دیگری است که در آن جفت کردن Vision Pro با یک اپل واچ می تواند به طور فرضی تجربه را بهبود بخشد، به سادگی با اینکه ساعت هنگام فشار دادن موفق یک کلید مجازی کمی لرزش داشته باشد.
محدودیت انتخاب برنامه: انتخاب برنامه نیز به طرز ناامیدکننده ای محدود است. انتظار نمی رود یک پلتفرم واقعیت ترکیبی جدید با ده ها برنامه و بازی که از این فناوری استفاده می کنند راه اندازی شود، اما visionOS بر اساس iOS، iPadOS و macOS ساخته شده است. در واقع می تواند از برنامه های آیفون و آیپد استفاده کند. فقط نمی تواند از همه آنها استفاده کند. هیچ برنامه گوگلی، از جمله یوتیوب، وجود ندارد. همچنین Twitch وجود ندارد. با توجه به اینکه سیستم عامل و سخت افزار (M2 مشابه iPad Pro) بسیار نزدیک به دستگاه هایی هستند که آنها را بدون مشکل اجرا می کنند، هیچ دلیلی برای نبود آنها وجود ندارد.
در پایان، Vision Pro یک گام بزرگ برای رابط کاربری واقعیت ترکیبی است، اما این بدان معنا نیست که سیستم عامل آن هم‌سطح است. VisionOS پتانسیل بالایی دارد، اما همچنان یک پلتفرم در حال توسعه است و انتخاب برنامه محدود آن را تا حدودی عقب نگه می دارد. با این حال، امیدواریم که با گذشت زمان و توسعه بیشتر، VisionOS به پلتفرمی قدرتمند و همه کاره برای واقعیت ترکیبی تبدیل شود.
پست‌های لاووکادو دستمایه‌ی مشورت تیمی تیم نویسندگان لاووکادو است. این پست‌ها با تحقیقات و مشاوره‌های متنوعی انتخاب و نوشته می‌شوند و سعی ما این است که بهترین‌های بازار انتخاب و به شما معرفی شوند.